Showtime Dordrecht - 17 september 2006

Het was een lange, leuke, leerzame en verrassende dag, deze showdag in de Reeweghal in Dordrecht:

Lang...

Een lange dag, jawel! Nog voor het ochtendkrieken (op je vrije zondag!) de deur uit, met volledige bepakking, om toch echt op tijd te zijn; en nadat je eigen katten gekeurd zijn, lijkt het wel of de tijd terugschakelt naar tempo "kruipen". De tweede helft van zo'n showdag begin ik me dan ook af te vragen wat ik daar eigenlijk aan het doen ben J! Maar uiteindelijk drukt dat de pret toch niet...

Dordrecht: ...achteraanzicht...

Leuk...

Leuk was het in ieder geval, omdat de Noorse Boskat de 'special' van de dag was - er waren maar liefst 70 Noren! -, maar ook omdat het eigenlijke keuren gewoon heel leuk is: wat vindt deze keurmeester van je kat? Want natuurlijk gaat het een beetje zoals met ouders en kinderen: jouw kat is eigenlijk de mooiste van allemaal - jammer alleen, dat anderen dat gewoon "even niet zien" JJ...!

Maar, zonder gekheid,  leuk was het echt, om Flynn en Fee van onder tot boven geobserveerd en bevoeld te zien. Hartstikke spannend wat er uiteindelijk voor resultaat uitrolt! Maar daarover verderop nog wat meer.

Ook leuk om te zien dat van ons drietjes Fee de meest ervaren showganger is - zij draait voor een showtje meer of minder haar mooie ronde, witte pootje niet om: show nr. 6 zal toch echt niet veel anders zijn dan de andere 5!

Maar Flynn en ik zijn nog groentjes op showgebied en moeten nog aan veel dingen wennen. Voeg daar nog eens Flynn's ongedurigheid bij (als hij ergens twee minuten aandacht voor heeft gehad, moet er daarna wel snel weer iets anders leuks komen, hoor) en dan blijkt hij toch geen katje om zonder handschoenen aan te pakken, als hij zich begint te vervelen en gewoon weg wil; - en dat midden op show, als je net denkt dat je hem onder controle in de goede houdgreep hebt....! Het heeft geen ongelukken gegeven gelukkig en bij de keurmeester was Flynnetje binnen de kortste keren weer zijn eigen gezellige en ontwapenende zelf.

Nee, dan Fee, die zich op de keurtafel (alweer!) voorbeeldig gedroeg en de keurmeester alle gelegen-heid gaf om haar van alle kanten te bekijken, beoordelen en bewonderen...(volgens mij weet ze gewoon dat ze een prachtig prinsesje is - vrouwen voelen dat J...!)

Dordrecht: ...vooraanzicht...

Leerzaam...

Leerzaam was het zeker, alleen al om te zien hoe de heel ervaren eigenaars hun katten voorbereiden op de keuring; dan ziet dat kammen en poederen er zo (bedrieglijk) gemakkelijk uit! En natuurlijk is het leerzaam om naar zoveel andere katten te kunnen kijken en de bevindingen van de keurmeester(s) te horen en te lezen!

Dordrecht: ...bovenaanzicht...

Verrassend...

En verrassend was het deze keer ook: het begon al vóór de werkelijke showaanvang met een mysterieuze rondgang langs alle "Noren-kooien" door een gezelschap dat er als een soort jury uitzag. Hoewel ik nog steeds niet weet wie en wat dit drietal was, was het minstens zo verrassend te zien hoe dit kleine groepje bij de ene kooi erg lang aandachtig stilstond en aan de andere met een vluchtige blik voorbijging; het zag er al met al nogal 'hap-snap' uit - ik heb er tenminste geen gestructureerde aanpak in kunnen ontdekken....

Twee open katers, allebei effen,

(Flynn av Fem Herrers Land en Phielixcat's Appie):

vrijwel de gehele dag op nog geen 10 cm. afstand van elkaar -

er is 'geen onvertogen woord' gevallen!

Minstens zo verrassend was de keuring van Fee: hoewel haar keurrapport haar beschrijft als een "prachtige kat", constateerde de keurmeester hier toch een probleem: hij kon geen spoortje zilver ontdekken in haar, overigens mooi bevonden, vachtje! Voor show betekent dat, dat je verkeerd staat ingeschreven en eigenlijk zou moeten worden gediskwalificeerd...! Dat laatste gebeurde gelukkig niet, maar vanwege deze onverwachte determinatie moest mijn Feetje wel genoegen nemen met een plaatsje als hekkensluiter: een U.3 (en dat is niet wat Fee en haar fokker gewend waren J...!)

Deze wonderlijke ontknoping kreeg nog een staartje, toen ik, thuisgekomen, ontdekte dat het deze zelfde keurmeester was die op onze vorige show Fee had bekroond met een U.1 en een BIV.... zilver dus!?! - of toch niet?!?

Het kan natuurlijk een keer gebeuren, maar nu zit er voor de volgende show dus niks anders op dan eerst maar eens een determinatie te laten doen. Blijkbaar is Feetjes 'zilver' een punt van aandacht... En dus komen we hier in een later stadium natuurlijk nog op terug!

En dan, last but nog least, was er nog het keurrapport van Flynn: met zijn eerste CAC trots in de tas gingen we toch nog voldaan maar moe huiswaarts! Het was me het dagje wel....